Wolontariusze w Wymiennikowni <3

Sumeyye, Żenia i Anastasiia to troje wolontariuszy, którzy wspierają codzienną pracę Wymiennikowi. Prowadzą zajęcia, warsztaty, uczestniczą w codziennych obowiązkach i spotykają się z młodymi mieszkańcami i mieszkankami Gdyni. Co sprawiło, że pojawili się właśnie w Wymiennikowni?

Szyją kojce dla psów ze schroniska, pomagają w adaptacji uchodźcom, prowadzą darmowe lekcje języka angielskiego, a także służą radą, pomocą, czy wsparciem dla gdyńskiej młodzieży. I choć są zupełnie różni, odnaleźli się w klimacie Wymiennikowni. – Cieszymy się, że jest z nami aż troje wolontariuszy, często odwiedza nas także Hania (wolontariuszka, która formalnie zakończyła już swoją pracę w Wymiennikowni – przyp. red.) – mówi Martyna Winnicka, koordynatorka Wymiennikowni. – To miejsce zmienia się z każdą nową osobą, która do nas przychodzi. Każdy wolontariusz i każda wolontariuszka wnoszą tutaj coś nowego. Przekazują nam swoje doświadczenia i zajawki, ale również od nas uczą się nowych i inspirujących rzeczy.

– Bardzo dobrze nam się współpracuje z naszymi wolontariuszami. W tym miejscu chodzi o dzielenie się dobrą energią i wspólne spędzanie czasu. Mamy traktować ten czas jako twórczy i kreatywny rozwój – dodaje Justyna Iwankowicz, pracownica Wymiennikowni.

Co warte podkreślenia, każda z osób odbywających wolontariat w Wymiennikowni, trafiła tam z ramienia rozmaitych organizacji. Anastasiia przyjechała do Gdyni z Ukrainy. Tam mieszkała w mieście Rowne. Wymiennikownię znalazła samodzielnie. – Szukałam wolontariatu i zauważyłam, że jest sporo możliwości pomagania. W końcu wybrałam to miejsce. Chciałam robić coś z młodzieżą, prowadzić dla nich działania. Jak zobaczyłam, jakie warsztaty się tutaj odbywają, pomyślałam, że to może mi się spodobać – mówi wolontariuszka. I rzeczywiście, Anastasiia szybko zjednała sobie cały zespół, wtopiła się w klimat tego miejsca.

– Bardzo szybko znalazłyśmy wspólny język, Anastasiia jest bardzo otwartą osobą – mówi Justyna Iwankowicz, a wolontariuszka dodaje: – Atmosfera jest świetna, nadajemy na tej samej fali, mamy podobne zainteresowania i czuję się, jakbym znała dziewczyny od zawsze.

Anastasiia jest w Polsce od czterech miesięcy. Przyjechała tu ze swoją ukochaną kotką Larą. Jej mama została w Ukrainie, ale dziewczyna bardzo chciałaby, aby także przyjechała do Polski. Jak sama mówi, chciałaby tutaj zostać na stałe.

– Jak przyjechałam do Gdyni, to wcale nie mówiłam po polsku. Dzisiaj radzę sobie całkiem nieźle, robię kurs, który organizuje Biblioteka na ZOH. Potrafię szyć, dlatego ostatnio przygotowywałam kojce dla zwierząt ze schroniska w Bojanie, brałam też udział w warsztatach z haftowania. Oprócz tego staram się promować to miejsce wśród osób rosyjskojęzycznych – dodaje. Anastasiia wkrótce sama poprowadzi w Wymiennikowni swoje pierwsze warsztaty – z robienia breloczków, czy biżuterii z koralików.

Na wolontariat do Wymiennikowni przyjechał także Eugeniusz. – Potrzebowaliśmy trochę czasu, aby się dotrzeć, znaleźć wspólny mianownik naszych działań – mówi Justyna Iwankowicz. – Żenia jest zupełnie inny niż nasze dotychczasowe wolontariuszki, więc jego pojawienie się było dla nas cennym doświadczaniem. Zobaczyłyśmy, że ludzie mają różne potrzeby dotyczące trybu pracy i samoorganizacji. Dla niektórych hasło, że możesz przyjść i kreatywnie organizować swój czas, jest bardzo ograniczające, bo nie potrafią się w takim systemie odnaleźć.

Żenia to tzw. umysł ścisły zafascynowany matematyką. Chłopak przyjechał do Gdyni z Białorusi. – Przyjechałem do Polski na wolontariat. Najpierw pomagałem w ośrodkach przebywania osób uchodźczych z Ukrainy na terenie Gdyni, a teraz można mnie spotkać w Wymiennikowni, gdzie będę do końca września. W październiku zaczynam studia na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie, na kierunku matematyka.

Po zakończeniu pierwszego wolontariatu Żenia chciał pozostać w Polsce. Organizacja goszcząca zaproponowała mu działanie w Wymiennikowni. – Przeczytałem opis prowadzonych tu działań. Spodobało mi się, że to praca z młodzieżą i idea tego miejsca.

I choć Żenia trafił do Wymiennikowni, jak sam przyznaje, na początku miał problem z adaptacją. – Nie jestem człowiekiem z artystyczną duszą, ale teraz kiedy załapałem klimat tego miejsca, cieszę się, że mogę się rozwijać w tym kierunku. To dla mnie nowe, cenne doświadczenie.

W Wymiennikowni Żenia nie tylko pomaga w bieżących działaniach, ale także aktywnie działa w sekcji gier planszowych, tłumaczy zasady i przekłada instrukcje na język rosyjski. Chłopak świetnie dogaduje się także z Sumeyye, trzecią wolontariuszką. – Z Sumeyye rozmawiam głównie po angielsku. Dla mnie to także świetna okazja do podszkolenia tego języka – dodaje Żenia.

Sumeyye jest wolontariuszką od maja. Obecnie nie ma jej jednak w Wymiennikowni, wyjechała na krótki urlop. – Żenia i Sumeyye mają podobne podejście do pracy, są bardzo zadaniowi – wyjaśnia Martyna Winnicka i dodaje, że Sumeyye jest z wykształcenia chemiczką. Wolontariuszka pochodzi z Turcji i  przyjechała do Gdyni w ramach Europejskiego Korpusu Solidarności. To możliwe, ponieważ Wymiennikownia zdobyła „Znak Jakości”. To odznaczenie pozwala nam na goszczenie wolontariuszy z całego świata na wolontariat długoterminowy.

Sumeyye prowadzi w Wymiennikowni zajęcia z języka angielskiego. – To lekcje z bardzo luźną formułą, grupa ludzi rozmawia ze sobą po angielsku, a w międzyczasie nasza wolontariuszka wplata ciekawostki na temat gramatyki, lub koryguje ewentualne błędy – mówi Martyna Winnicka. Sumeyye potrafi także szyć, a w drugiej połowie lipca poprowadzi własne warsztaty krawieckie z szycia i kustomizacji toreb plażowych.

Jeśli chcielibyście poznać wolontariuszy, zachęcamy do odwiedzenia Wymiennikowni. Latem młodzieżowe centrum (ul. Kartuska 20B) funkcjonuje w zmienionych godzinach.

• poniedziałek 15:00-20:00
• wtorek 12:00-16:00
• środa 12:00-16:00
• czwartek 12:00-20:00
• piątek 12:00-16:00.